şubadap çocuk

• dersler uzun teneffüsler kısa isimli harika bir çocuk-punk şarkısına sahip topluluk. aslında bu şarkılarını fark etmeden önce de kendilerini severek dinliyordum ve çocuklarla çalışan herkese öneriyordum ama bahsettiğim parçayı dinlemek resmen beynimde bir ışık yaktı: ben bu parçayı kendi işimde kullanabilirdim!
  
  son çalıştığım kliniğin oyun terapisi odasında minik ebatlı bir davul ve bir ksilofon vardı ve bazı çocuklar için bu ikili oyun odasındaki en dikkat çekici nesnelerdendi. genelde müziğe ilgileri de olduğunu öğrendiğim bu çocuklar zaman zaman "müziği nasıl terapi aracına dönüştürebiliriz?" sorusunu aklıma getiriyorlardı. yaratıcı terapi tekniklerinin yer aldığı bir kitapta şarkı yazmayla ilgili bir etkinliğe denk gelmiştim ama ortada dinleyebileceğimiz belirli türkçe şarkı örnekleri olmadığı için bu yöntemi çocuklarla uygulamanın zor olabileceğini fark etmiştim. sonra aradan biraz zaman geçti ve ben şubadap çocuk diskografisinde kaybolduğum bir gün "dersler uzun teneffüsler kısa"yı ve akran zorbalığı temalı "zorba" parçalarını keşfedip "işte bu!!" dedim.
  
  çocuklarla terapi yaparken onları üzen, kaygılandıran, kızdıran ve dolayısıyla hayatlarını bir yönden olumsuz etkileyen o sebep ya da sebepleri onlardan duyabilmek çok zor olabiliyor. okul öncesi dönemdeki çocuklardan o sorunları direkt duymak zaten pek de beklenen veya terapinin amacı olarak nitelendirilebilecek bir şey değil; onun yerine tekrar tekrar oynadıkları oyunlar, yöneldikleri oyuncaklar, çizdikleri resimler bize fikir veriyor. 8-12 yaş grubu içinse sözel olarak sorunları, duyguları dile getirebilmek daha kolay olsa da bazı noktalarda ya çocuğun kendi yaşadıklarını tanımlamakta/anlamakta zorluk çekmesi, ya da direnç gibi sebeplerle yine direkt sorunun kendisi üzerine konuşabilmek zor olabiliyor. işte bu noktada yaratıcı, sanatsal, oyunlu teknikler devreye giriyor.
  
  şubadap çocuk'un dersler uzun teneffüsler kısa'sını ele alalım. şarkıyı beraber dinledikten sonra ilk olarak şarkı hakkında biraz konuşulabilir. örneğin bu şarkıyı söyleyen çocukların hangi duygulara sahip olduğu sorulabilir ve duygu kartları üzerinden bunlar tespit edilebilir (benim cevabım: şarkının meşhur punk-aaaaaa'ları çocukların çok öfkeli olduğunu gösteriyor :p). çocukların niçin böyle bir şarkı yazmış olabileceği yine üzerine konuşulabilecek bir diğer konu olabilir. ardından "bu şarkının sözlerini kendimize uyarlayıp bizi öfkelendiren şeyler hakkında bir şarkı yazalım mı" denilebilir. hem terapist, hem de çocuk kendi şarkılarını; ya da yardımlaşarak tek bir parçayı kısaca yazdıktan sonra ksilofon ve davulu da kullanarak şarkılarını söyleyebilirler.
  
  ben şubadap çocuk'un bu şarkısı sayesinde bir çocukla en güzel/faydalı görüşmelerimden bir tanesini gerçekleştirebilmiştim. çocuklarla çalışan ya da çocuk sahibi olan herkese de benzer yöntemleri ve şubadap çocuk dinlemelerini öneriyorum.
  
  gruptan bahsedeceğim entry'yi mesleki-günlüğe dönüştürmeye başladım, o nedenle daha fazla uzatmadan burada bitiriyorum. eğer şubadap çocuklar burayı okuyorlarsa da çok değerli bir iş yaptıklarını ve kendilerine çok teşekkür ettiğimi bilmelerini istiyorum.